တဏွာေစရာ၊ မေနသာ၊ ေဖြရွာ ဆက္ရသည္။
ရသည့္ဥစၥာ၊ ခ်စ္သူပါ၊ စြန္႔ခြါ သြားရမည္။
တကယ့္အေရး၊ တကယ္ေဘး၊ ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ျပီ။
ငါႏွင့္ရြယ္တူ၊ ငါ့ေအာက္လူ၊ ႀကီးသူေသၾက မ်ားလွျပီ။
ခဏမစဲ၊ အိုစၿမဲ၊ ကိုယ္လဲ ေသဘက္ နီးခဲ႔ၿပီ။
ဇရာမီးေတာင္၊ ကိုယ္ထဲေလာင္၊ ေသေအာင္ျမွိဳက္ေတာ့သည္။
မေသရခင္၊ သြားလမ္းစဥ္၊ ၾကိဳတင္ျပင္သင့္ျပီ။
ဒါနသီလာ၊ ဘာ၀နာ၊ လမ္းသာထြင္လိမ့္မည္။
မဂၢင္ယာဥ္ႀကီး၊ အျမန္စီး၊ ခရီးထြက္ေတာ့မည္။
ဘာသာဋီကာဆရာေတာ္
No comments:
Post a Comment